Przyrodnicze i kulturowe rubieże „ziem pruskich” w pradziejach

Jarosław Sobieraj, z urodzenia i zamiłowania olsztyniak, absolwent archeologii na UMK w Toruniu. Z Muzeum Warmii i Mazur związany przez badania terenowe jeszcze od lat studenckich, obecnie kustosz w jego Dziale Archeologii. Ponadto członek Komisji Schyłkowego Neolitu i Początków Epoki Brązu w Komitecie Nauk Pra- i Protohistorycznych PAN. Prowadził wykopaliska istotnych dla tej problematyki stanowisk archeologicznych w północno-wschodniej Polsce, m.in. cmentarzyska kurhanowego w Babiętach Małych, koło Susza, obozowisk wydmowych w Samborowie nieopodal Ostródy i Sasku Małym w pow. szczycieńskim oraz osiedli w Starych Marzach koło Świecia i Witowym Mościena Kurpiach. Autor licznych publikacji, w tym monografii Kultura ceramiki sznurowej pomiędzy Dolną Wisłą a Niemnem, przedstawionej jako rozprawa doktorska w Instytucie Archeologii i Etnologii Polskiej Akademii Nauk.

Problematyka wystąpienia dotyczy rozwoju społecznego ziem pruskich w aspekcie funkcjonowania naturalnych granic i uwarunkowań przyrodniczych o charakterze regionalnym. Zależności te, czytelne w pradziejach przynajmniej od schyłku epoki kamienia, odegrały znaczącą rolę w kształtowaniu się odrębnej tożsamości kulturowej tego terytorium. Ich konsekwencje historyczne zdają się być zresztą uchwytne po dziś dzień...