„Dokumenty tożsamości” to wieloznaczne określenie sposobów identyfikacji i autoidentyfikacji w sferze międzyosobowej i organizacyjnej.
Dokumenty tożsamości
Tożsamości jednostki i instytucji łączą się poprzez role społeczne, mechanizm dobrowolności czy przymusu. Zachodzą przy tym procesy utożsamiania, w których formują się mniej czy bardziej zgodne hierarchie i systemy wartości oraz działań. Jednostka wyraża określoną część swojej podmiotowości wobec systemu zewnętrznego poprzez rejestrację w instytucji, udokumentowanie działań i udzielenie elementów własnej identyfikacji, najczęściej w postaci imienia, nazwiska, pochodzenia, wyznania czy danych biometrycznych. Instytucja z kolei proponuje jednostce atrybuty własnej kultury organizacyjnej. Fizycznym tego udzielenia tożsamości są dokumenty poświadczające tożsamość jednostki i umiejscawiające ją w instytucji. Charakter i kształt tych dokumentów jest bardzo różnorodny, zależny od społecznych i technologicznych potrzeb i możliwości epoki. Zachowanie różnych typów dokumentów tożsamości jest konieczne nie tylko z konieczności chronienia obiektów zabytkowych, ale przede wszystkim z obowiązku zachowania wartości i znaczeń – kultury światów, które w przeszłości czy obecnie kształtują tożsamość społeczną i osób i instytucji.
Dowód osobisty Stanisława Szuleckiego z 1928 r., jest przykładem jednego z pierwszych dokumentów tożsamości, wydanych na podstawie rozporządzenia Prezydenta Państwa z 16 marca 1928 r., o ewidencji i kontroli ruchu ludności. Został on wystawiony starostwo stołpeckie, woj. nowogródzkie. Jest to wielostronicowy dokument, z godłem i napisem „Rzeczpospolita Polska” na okładce. Ilustruje etap zmian wyglądu i zawartości, jakie na przestrzeni ostatnich stu lat przeszły dokumenty tożsamości. Jego stan zachowania, w chwili, gdy został włączony do zbiorów muzealnych, wymagał podjęcia natychmiastowych prac ratunkowych. Zabiegi konserwatorskie opracowały i wykonały: Lidia Bannach-Szewczyk i Barbara, Toruń. Konserwację zrealizowano w ramach „Programu współpracy miasta Olsztyna z organizacjami pozarządowymi oraz podmiotami uprawnionymi ustawą o działalności pożytku publicznego i wolontariacie w roku 2015”, przyjętym uchwałą nr IV/17/15 Rady Miasta Olsztyna z dnia 28 I 2015 r.
Dowód osobisty Stanisława Szuleckiego z 1928 r., jest przykładem jednego z pierwszych dokumentów tożsamości, wydanych na podstawie rozporządzenia Prezydenta Państwa z 16 marca 1928 r., o ewidencji i kontroli ruchu ludności. Został on wystawiony starostwo stołpeckie, woj. nowogródzkie. Jest to wielostronicowy dokument, z godłem i napisem „Rzeczpospolita Polska” na okładce. Ilustruje etap zmian wyglądu i zawartości, jakie na przestrzeni ostatnich stu lat przeszły dokumenty tożsamości. Jego stan zachowania, w chwili, gdy został włączony do zbiorów muzealnych, wymagał podjęcia natychmiastowych prac ratunkowych. Zabiegi konserwatorskie opracowały i wykonały: Lidia Bannach-Szewczyk i Barbara, Toruń. Konserwację zrealizowano w ramach „Programu współpracy miasta Olsztyna z organizacjami pozarządowymi oraz podmiotami uprawnionymi ustawą o działalności pożytku publicznego i wolontariacie w roku 2015”, przyjętym uchwałą nr IV/17/15 Rady Miasta Olsztyna z dnia 28 I 2015 r.
